آموزش اصولی الفبای آلمانی به زبان فارسی (به همراه تلفظ)

زبان آلمانی با داشتن بیشتر از 300 میلیون نفر گویشور در سراسر جهان یکی از معتبرترین زبان‌های دنیا به شمار می‌رود. این زبان به عنوان زبان مادری حدود 100 میلیون نفر دومین زبان علمی در محیط وب و اینترنت است. امروزه افراد زیادی به دلایل مختلفی همچون علاقه شخصی، پیشرفت شغلی، مهاجرت، مسافرت، تحصیل و … تمایل به یادگیری زبان آلمانی دارند. یادگیری هر زبان جدید می‌تواند مشکلات و چالش‌های متعددی داشته باشد اما قطعاً مهم‌ترین و اصلی‌ترین مرحله از یادگیری زبان، آشنایی با الفبای آن است. هرچند که زبان آلمانی یک زبان سخت و فرار به نظر می‌رسد اما یادگیری الفبای آلمانی کار سختی نیست و می‌توان آن را در کمتر از 5 ساخت آموخت. در ادامه مطلب به بررسی نحوه یادگیری حروف الفبای آلمانی به زبان فارسی و تلفظ صحیح آن‌ها پرداخته می‌شود.

آموزش الفبا آلمانی با تلفظ

زبان آلمانی از خانواده زبانی زبان‌های هندواروپایی از شاخه زبان‌های ژرمنی غربی است و همانند انواع زبان‌های دیگر دارای یک الفبای مشخص با قوانین منحصربه‌فرد است. سیستم نوشتاری این زبان از حدود 9 میلیون واژه و ترکیبات چندکلمه‌ای تشکیل‌شده است به همین دلیل ممکن است به نظر برسد که یادگیری آن کمی دشوار باشد. در اصل کلمات، گرامر و الفبا آلمانی از حجم بالایی برخوردارند به‌گونه‌ای که حتی کسانی که از زبان آلمانی به عنوان زبان مادری استفاده می‌کنند به صورت کامل بر روی این موارد تسلط ندارند.

حروف الفبا زبان آلمانی هم مانند بسیاری از زبان‌های دیگر مبتنی بر زبان لاتین بوده که از زمان امپراطوری روم به رسمیت شناخته شده است. هجاهای مختلف و متعدد زبان لاتین باعث می‌شود که طیف گسترده‌ای از کلمات در زبان آلمانی وجود داشته باشند و در حقیقت الفبای آلمانی به عنوان یک نسخه بزرگ‌تر و پیشرفته‌تر از الفبای لاتین شناخته می‌شود. هرکدام از حرف‌های الفبای آلمانی آهنگ مخصوصی داشته و با ریتم ویژه‌ای تلفظ می‌شوند که ممکن است برای زبان آموزان مبتدی سخت باشد. به صورت کلی زبان آلمانی می‌تواند شباهت‌های زیادی به زبان انگلیسی داشته باشد هرچند که در برخی مواقع نیاز خواهد بود تا کمی لهجه و طرز بیان فرد تغییر کند.

آموزش اصولی الفبای آلمانی به زبان فارسی (به همراه تلفظ)

زبان آلمانی دارای 26 حرف است به همین دلیل یادگیری حروف الفبای آن می‌تواند کمتر از 5 ساعت زمان نیاز داشته باشد هرچند که تعدادی از حروف سختی‌های خاص خود را در زمان تلفظ خواهند داشت. این زبان حروف دیگری نیز دارد که به آن‌ها eszett گفته می‌شود و به صورت ß نمایش داده می‌شوند. این حرف را می‌توان با ss نیز نشان داد و در نگارش مدرن آلمانی اجباری به استفاده از آن نیست. به حروف Ä, Ö, Ü در الفبای آلمانی umlaut گفته می‌شود که با حروف اصلی در تلفظ متفاوت خواهند بود. معادل بین‌المللی این حروف، حرف‌های حروف Ae, Oe, Ue هستند. در حقیقت حتی دوره آلمانی و بهترین کتاب‌های آموزش زبان آلمانی هم در این زمینه نمی‌توانند به‌تنهایی کافی باشند و لازم است که فاکتورهای مختلفی در آموزش الفبا در نظر گرفته شود. آشنایی با الفبا آلمانی گام اول است و حتماً باید به‌درستی آموزش داده شود تا فرد بتواند از آن‌ها در ساخت واژه‌ها و ترکیبات زبانی بهره ببرد.

جدول حروف الفبا زبان آلمانی با تلفظ

همان‌طور که گفته شد حروف الفبای آلمانی می‌توانند شباهت زیادی به زبان انگلیسی داشته باشند و تلفظ بسیاری از آن‌ها شبیه تلفظ حروف انگلیسی است اما تعدادی از حروف الفبا نیز دارای تلفظ منحصربه‌فردی می‌باشند. به صورت کلی تلفظ حروف الفبای آلمانی به شرح جدول تنظیمی زیر خواهد بود.

شناخت حروف صامت و مصوت در الفبای آلمانی

زبان آلمانی همانند زبان انگلیسی می‌تواند دارای حروف صامت و مصوت باشد. در این زبان نیز 5 حرف مصوت وجود دارد که شامل a,e,i,o,u هستند. سایر حروف الفبای آلمانی حروف صامت می‌باشند که بی‌صدا هستند و نمی‌توان به‌تنهایی از آن‌ها استفاده کرده و آن‌ها را تلفظ کرد. حروف مصوت حروف صدادار آلمانی بوده که برای تکمیل تلفظ حروف بی‌صدا استفاده خواهند شد. در اصل حروف بی‌صدا برای تلفظ شدن به حروف صدادار نیاز دارند.

البته باید توجه داشت که تلفظ حروف الفبای آلمانی به فارسی کار سختی است چراکه در برخی مواقع باید آن‌ها را با صدای کشیده بلند و گاهی اوقات نیز باید با صدای کوتاه تلفظ و بیان کرد. به عنوان نمونه حروف h, k, m,n,p,t,f و x در هر واژه آلمانی استفاده شوند دقیقاً مانند معادل تلفظ خود در زبان انگلیسی خواهند بود اما حروف l و r تلفظ متفاوتی از زبان انگلیسی خواهند داشت. هنگام تلفظ حرف l در زبان آلمانی باید زبان را صاف‌کرده و آن به قسمت لثه چسباند و برای تلفظ حرف r نباید قسمت جلوی زبان را جمع کرد و در زمان ادا کردن آن باید صدایی را در گلو ایجاد نمود که نزدیک به صدای غرغره باشد.

شناخت حروف مرکب صدادار آلمانی

در زبان آلمانی زمانی که دو حرف صدادار یا مصوت از لیست (a,e,i,o,u) در یک کلمه در کنار هم قرار بگیرند یک صوت جدید ایجاد می‌کنند که با نام حروف ترکیبی شناخته می‌شوند (ai آی، ei آی، au آو، eu اُی). در این زبان چنانچه در یک کلمه یکی از حروف o, a, u قرار بگیرد و بعد از آن ترکیب دو حرف بی‌صدا ch بیاید، در انتهای کلمه باید صدای (خ) تلفظ شود. تعدادی از واژه‌های آلمانی نیز عاریتی بوده و از زبان‌های دیگر گرفته شده و تلفظ آن‌ها با وجود قوانین زبان آلمانی ثابت بوده و تغییر نکرده‌اند (مانند Ingenieur که مانند زبان انگلیسی تلفظ می‌شود).

شناخت حروف ترکیبی بی‌صدا در الفبای آلمانی

حروف ترکیبی بی‌صدا در زبان، واژه‌ها، ساختار و فعل‌ های آلمانی همانند معادل خود در زبان انگلیسی هستند هرچند که می‌توانند استثناهایی داشته باشند.

• اگر یک واژه در انتها به حرف s ختم شود، آن کلمه به شکل “ß” درمی‌آید و تلفظ آن چیزی شبیه به حرف s یا دو تکرار آن یعنی ss خواهد بود.
• گاهی اوقات حروف b,d و g به ترتیب به p,t و k تغییر صدا می‌دهند. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که سه حرف اول صامت، در انتهای یک واژه، هجا یا دو حرف صامت دیگر قرار بگیرند. این دو حرف بی‌صدا شامل t و s خواهند بود.
• کلماتی که دارای حروف ترکیبی صامت Tsch باشند با صدای «چ« تلفظ می‌شوند
• کلماتی که دارای حروف ترکیبی صامت er در پایان باشند با صدای «آ» تلفظ می‌شوند.
• قرار گرفتن سه حرف صامت chs در یک کلمه باعث ایجاد صدای «ک» خواهد شد
• یک از کلماتی که دارای حروف ترکیبی صامت sch باشند، با صدای «ش» تلفظ می‌شوند. این در مورد حروف ig هم صادق خواهد بود.

مهم‌ترین نکات یادگیری تلفظ الفبای آلمانی

همان‌طور که زبان آموزان نمی‌توانند با گذراندن دوره آیلتس به صورت کامل بر زبان انگلیسی مسلط شوند، یادگیری کامل زبان آلمانی نیز کار بسیار دشواری است اما توجه به نکات ریز می‌تواند باعث تسلط بهتر آن‌ها شود. از مهم‌ترین نکات یادگیری تلفظ الفبای آلمانی می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

• ترکیب حروف صدادار eu / äu به صورت «اُی» بیان می‌شود.
• ترکیب حروف بی‌صدای pf به صورت « پْف » بیان می‌شود. هردو حرف، بدون حروف صدادار و پشت سرهم تلفظ می‌شوند.
• ترکیب حروف صدادار ie به صورت «ایی» تلفظ می‌شود.
• ترکیب حروف صدادار ai / ei به صورت «آی» تلفظ می‌شود.
• ترکیب حروف صدادار au به صورت «آوو» تلفظ می‌شود.
• ترکیب حروف بی‌صدای ck به صورت «ک» بیان می‌شود.
• ترکیب حروف بی‌صدای ch به صورت «ش» (خفیف) تلفظ می‌گردد.
• ترکیب حروف بی‌صدای ph به صورت «ف» تلفظ می‌گردد.
•  حرف r در آخر کلمه تلفظ نمی‌شود و تبدیل به حرف اَ می‌گردد.
•  اگر حرف h وسط یک کلمه باشد تلفظ نمی‌شود ولی باید کلمه کشیده شود.
• صدای دوتا از حروف نقطه‌دار آلمانی (ö, ü) و ترکیب حروف ch که اغلب یک «ش» خفیف است.
• ترکیب حروف بی‌صدای qu به صورت « کْوِ « تلفظ می‌شود.
• ترکیب حروف بی‌صدای sch به صورت «ش» (معمولی) تلفظ می‌شود.
• ترکیب حروف بی‌صدای sp / st به صورت « شْپ / شْت » خوانده می‌شود. دو حرف ش و پ پشت سرهم و بدون اضافه کردن حروف صدادار میاید.
• ترکیب حروف بی‌صدای th به صورت «ت» تلفظ می‌شود. th در آلمانی (برخلاف انگلیسی) صدای ت معمولی می‌دهد.

جمع‌بندی نهایی

یادگیری تلفظ حروف الفبای آلمانی به عنوان عنصر سازنده این زبان می‌تواند چالش‌های مختلفی برای زبان آموزان داشته باشد اما با داشتن تمرین و توجه به نکات مختلف در مدت‌زمان کوتاهی با آن‌ها آشنایی کامل پیدا کرد. برای یادگیری بهتر می‌توان با شناختن نمادها، حروف مصوت و صامت، حروف مرکب و … شروع کرد.