راهنمای کامل برای یادگیری آرتیکل های زبان آلمانی

زبان آلمانی (Deutsch) به عنوان یکی از زبان‌های معتبر بیشتر از 300 میلیون نفر گویشور در کشورهایی همچون آلمان، اتریش، سوئیس، بخش‌های شمالی ایتالیا و لیختن‌اشتاین داشته و دومین زبان علمی معتبر دنیا است. آموزش و یادگیری این زبان می‌تواند نقش و تأثیر زیادی در پیشرفت‌های شغلی، مهاجرت، مسافرت، تحصیل و … داشته باشد. این زبان همانند سایر زبان‌های دیگر از اجزا و بخش‌های مختلفی تشکیل شده است و افرادی که اقدام به یادگیری آن می‌کنند باید بتوانند به تمامی جنبه‌ها و بخش‌های مختلف زبان مسلط شوند. آرتیکل های زبان آلمانی از جمله اجزای مهم زبان هستند که می‌توانند اطلاعات زیادی در مورد ساختار یک جمله آلمانی و نقش کلمات به زبان آموزان بدهند. در ادامه مطلب به بررسی نحوه یادگیری این اجزا و لیست کلمات آلمانی با آرتیکل پرداخته می‌شود.

آرتیکل چیست؟

در حقیقت فارسی زبانان نمی‌توانند تعریف مناسبی برای آرتیکل زبانی داشته باشند چرا که در زبان فارسی آرتیکل وجود ندارد اما در زبان آلمانی آرتیکل ها در ابتدای اسامی آورده شده و در اصل حروف تعریفی برای مشخص کردن نوع و جنس اسامی هستند. این حروف در زبان آلمانی از قاعده و قانون مشخصی برخوردار نیستند. به عنوان مثال برای اجسام بی‌جانی همچون دیوار، تخته‌سیاه و یا شیر گاو و … از حرف تعریف یا آرتیکل خنثی استفاده نمی‌شود و حروف تعریف مؤنث برای آن‌ها به کار برده می‌شود. در اصل برای یادگیری آرتیکل های زبان آلمانی باید آن‌ها را حفظ کرد تا بتوان هویت آن‌ها را تشخیص داده و در جمله سازی و دیالوگ‌ها از آن‌ها بهره برد

در یک تعریف ساده از آرتیکل می‌توان گفت که در زبان آلمانی حرف اول اسامی شهرها، کشورها، اسامی خاص، اسامی عام، اشخاص و اشیا با حروف بزرگ نوشته می‌شوند اما حرف اول اسامی که دارای حرف تعریف باشند با حروف کوچک نوشته می‌شوند، این حروف تعریف در زبان آلمانی آرتیکل نامیده می‌شوند.

کاربرد و اهمیت آرتیکل

همان‌طور که گفته شد قاعده و قانون مشخصی برای آموزش لیست کلمات آلمانی با آرتیکل وجود ندارد و افراد باید با تمرین و استمرار در استفاده از آن‌ها، آرتیکل ها را یاد بگیرند. تمام بخش‌ها و اجزای مختلف زبان‌ها می‌توانند کارایی و کاربردهای مختلفی داشته باشند و آرتیکل آلمانی نیز از این قاعده بیرون نیست. آرتیکل های آلمانی می‌توانند اطلاعات فراوانی در مورد ساختار یک جمله آلمانی و نقش کلمات مختلف ارائه کنند به همین دلیل روش‌های متعددی برای حفظ و به خاطر سپردن آن‌ها وجود دارد. به صورت کلی در زبان آلمانی 11 آرتیکل وجود دارد که شامل der، das، die، den، dem، des، ein، eine، einen، einem و einer هستند. آرتیکل های Der، die و das در آلمانی معادل the در زبان انگلیسی و آرتیکل های Ein و eine معادل a و an در انگلیسی می‌باشند.

• مهم‌ترین کاربردهای جدول آرتیکل های آلمانی شامل موارد زیر می‌باشند:
• این حروف می‌توانند جمع یا مفرد بودن اسامی را مشخص کنند
• آرتیکل ها می‌توانند جنسیت اسامی را مشخص کنند چرا که اسامی در زبان آلمانی می‌تواند به صورت مذکر، مؤنث و خنثی باشد.
• آرتیکل ها قادر هستند که نقش دستوری واژه‌ها در مکالمات را تعیین کنند و مشخص کنند که کلمه مورد نظر فاعل، مفعول و … است.

نحوه حفظ کردن آرتیکل های آلمانی

با توجه به آنکه جدول آرتیکل های آلمانی از قاعده و قانون مشخصی پیروی می‌کنند، یادگیری آن‌ها برای زبان آموزان مبتدی می‌تواند چالش‌های متعددی به همراه داشته باشد. این حروف انواع متعددی دارند که زبان آموزان با شرکت در دوره آلمانی به مرور با همه آن‌ها آشنا می‌شوند. آرتیکل های زبان آلمانی می‌توانند معین و نامعین باشند و بسته به عوامل مختلف نیز تغییر کنند. بهترین راهکاری یادگیری این آرتیکل ها حفظ کردن آن‌ها است و چشم و گوش افراد باید به آن‌ها عادت کند. دشوارترین بخش یادگیری زبان آلمانی به یاد سپردن این حروف تعریف و انتخاب حرف تعریف مناسب است.

برای تشخیص جنسیت اسامی در زبان آلمانی، یک سری راهکار وجود دارد. به چهار نکته زیر توجه کنید:

• واژه‌هایی که به ei، heit، keit، schaft و ung ختم می‌شوند همیشه مؤنث هستند.
• واژه‌هایی که به chen، ium، lein، o و um ختم می‌شوند همیشه خنثی هستند.
• واژه‌هایی که به er، ich، ismus و ist ختم می‌شوند همیشه مذکر هستند.
• دو سوم واژه‌های تک سیلابی در زبان آلمانی مذکر هستند.

این 4 نکته و قانون ساده می‌تواند به زبان آموزان کمک کند که در کوتاه‌ترین زمان ممکن لیست کلمات آلمانی با آرتیکل را یاد گرفته و حروف حریف مناسب هر واژه را انتخاب کنند. از مهم‌ترین راهکارهایی که به یادگیری بهتر این حروف کمک می‌کند می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

• گوش دادن به پادکست‌ها و منابع آلمانی به صورت روزانه
• خواندن متون آلمانی به صورت مداوم و مستمر
• صحبت کردن به زبان آلمانی
• دیدن فیلم و سریال به زبان آلمانی

 انواع آرتیکل های زبان آلمانی

در زبان آلمانی، آرتیکل ها به صورت کلی به دو دسته اصلی آرتیکل های معین و نامعین تقسیم می‌شوند و هر کدام از آن‌ها می‌توانند کاربردهای متعددی داشته باشند.

آرتیکل معین

آرتیکل های معین در زبان آلمانی برای صحبت در مورد یک شخص یا یک شی خاص و شناخته شده استفاده می‌شود و همان‌طور که گفته شد این آرتیکل ها شامل مواردی همچون der، die و das بوده که در زبان انگلیسی با حرف the بیان می‌شوند. جدول آرتیکل های معین زبان آلمانی به شرح زیر هستند:

نمونه‌هایی از لیست کلمات آلمانی با آرتیکل معین

• نام این مرد هنریش است: Der Mann heißt Heinrich
• زن کتاب را برای من می‌خواند: Die Frau liest mir das Buch
• من یک سیب به معلم می‌دهم: Ich gebe dem Lehrer den Apfel.
• او اتومبیل دکتر (مؤنث) را دید: Sie sah das Auto der Ärztin
• کودک سیب را به معلم می‌دهد: Das Kind gibt dem Lehrer den Apfel

آرتیکل نامعین

برای صحبت در مورد افراد یا اشیای ناشناخته که برای اولین بار در متن یا گفتگو می‌آیند از آرتیکل های نامعین استفاده می‌شود. از جمله رایج‌ترین آن‌ها می‌توان به eine و ein اشاره کرد که در زبان انگلیسی معادل حرف A هستند. جدول آرتیکل های نامعین زبان آلمانی به شرح زیر هستند:

نمونه‌هایی از لیست کلمات آلمانی با آرتیکل نامعین:

من یک مرد را دیدم: Ich sehe einen Mann

ما یک زن را ملاقات کردیم: Wir treffen eine Frau

او یک بچه دارد: Er hat ein Kind

اینجا، یک زن است: Hier ist eine Frau

در اینجا، زنی با عینک است: Hier ist eine Frau mit einem Glas

اسامی بدون آرتیکل در زبان آلمانی

همان‌طور که گفته شد آرتیکل های زبان آلمانی از قاعده و قانون مشخصی پیروی نمی‌کنند و برای یادگیری آن‌ها باید تمرین زیادی داشت و با اسامی و فعل‌ های آلمانی آشنایی خوبی پیدا کرد. در زبان آلمانی، وقتی لازم باشد به یک دسته یا یک گروه اشاره کرد، نباید از هیچ آرتیکلی استفاده نمود:

• سگ‌ها وفادار هستند: Hunde sind true

در اسامی خاص، مانند اسم مردم یا مکان‌ها هم نیازی نیست که از آرتیکل ها استفاده کرد:

• من از میلا دیدن می‌کنم: Ich besuche Mila

زمانی که مقدار مشخص قید نشود هم نباید از آرتیکل ها استفاده کرد:

• من وقت دارم: Ich habe Zeit
• سال گذشته: letztes Jahr

همچنین زمانی که به یک ایده کلی اشاره می‌شود لازم نیست بعد از حروف اضافه Ohne   (بدون)، Um(تقریباً) و Bei (در) از آرتیکل ها استفاده کرد. همان‌طور که کلاس‌ های آیلتس می‌تواند مهارت‌های اصلی زبان آموزان زبان انگلیسی را تقویت کند، شرکت در کلاس‌های آلمانی نیز می‌توان به یادگیری بهتر و بیشتر آرتیکل ها کمک کند و در اصل بهترین راهکار یادگیری این آرتیکل ها می‌باشد.

آرتیکل اسامی مرکب

در زبان آلمانی نیز همچون سایر زبان‌ها، واژه‌هایی وجود دارند که ترکیبی از چند واژه دیگر می‌باشند. برای واژه‌های مرکب نیز می‌توان از آرتیکل های مخصوصی استفاده کرد. در اکثر مواقع آخرین کلمه تعیین کننده جنسیت کل اسم است؛ اما استثناهایی هم وجود دارند که از نمونه‌های بارز آن می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

برای اسامی مرکبی که در آن‌ها teil به کار رفته باشد باید از آرتیکل های خنثی استفاده کرد:

• das Gegenteil: مقابل
• das Einzelteil: قسمت منفرد
• das Abteil: محفظه
• das Oberteil: قطعه بالا
• das Ersatzteil: بخش جایگزین
• das Urteil: حکم و …

در اسامی مرکبی که دارای mut باشند باید از آرتیکل های مؤنث استفاده کرد:

• die Armut: فقر
• die Wehmut: اندوه
• die Demut: تواضع
• die Anmut: فضل
• die Langmut: شکیبایی و …

 آرتیکل اسامی جمع

در زبان آلمانی همانند سایر زبان‌های دیگر اسامی جمع وجود دارد و آرتیکل های مورد استفاده برای این اسامی نیز می‌تواند در حالت‌های مختلف متفاوت باشد. برای آنکه مشخص شود که لیست کلمات آلمانی با آرتیکل در اسامی جمع چگونه است باید به حالت‌های نومیناتیو، آکوزاتیو و داتیو آشنایی داشت. در حالت نومیناتیو و آکوزاتیو همیشه از آرتیکل die استفاده می‌شود:

• das Mädchen: دختر – die Mädchen: دختران
• der Junge: پسر – die Jungs/Jungen: پسران

 برای حالت داتیو نیز از آرتیکل den استفاده خواهد شد.

• Ich gab den Mädchen Hausaufgaben: به دخترها تکلیف دادم
• Wir waren überrascht, von den Jungs zu hören: از شنیدن صحبت‌های پسرها متعجب شدیم.

البته نوع دیگری از آرتیکل ها در زبان آلمانی وجود دارند که با نام آرتیکل مالکیت شناخته می‌شوند و برای نسبت دادن چیزی به شخص یا چیز دیگری استفاده می‌شود. des/eines (مذکر)، der/einer (مؤنث)، des/eines(خنثی) و der/keener (جمع) به عنوان آرتیکل های مالکیت در زبان آلمانی شناخته می‌شوند

جمع‌بندی نهایی

در زبان آلمانی از دو نوع آرتیکل اصلی شامل آرتیکل های معین و نامعین استفاده می‌شود. کاربرد هر کدام از این آرتیکل ها به جنسیت، تعداد و حالت اسم یا نقش آن در جمله بستگی دارد. آرتیکل ها از نظر حالت می‌توانند مونث، مذکر و خنثی باشند.