بایدها و نبایدهای اسپیکینگ OET

اسپیکینگ OET

یکی از مهمترین قسمت ها بخش اسپیکینگ آزمون OET می باشد که ما در این مقاله به شما مهمترین و اثر گذارترین بایدها و نبایدهای اسپیکینگ OET را آموزش می دهیم.

بایدهای اسپیکینگ OET

باید هایی که باید در اسپیکینگ آزمون OET به آن عمل کنید:

داوطلبین باید از نکات و جزئیات نقش واگذار شده به آن ها که روی کارت نوشته شده است به خوبی استفاده کنند:

• نقش شما چیست؟
• طرف مقابل شما چه نقشی دارد؟ (بیمار، والدین، پسر، دختر و …)
• مکالمه در چه مکانی اتفاق می افتد؟
• شرایط فعلی چگونه است؟
• شرایط چقدر حاد است؟
• چه اطلاعات زمینه ای راجع به موقعیت و شرایط بیمار به شما داده شده است؟
• چه کاری باید انجام دهید؟
• هدف اصلی مکالمه چیست؟ (برای مثال توضیح دادن، دریافتن، حصول اطمینان، متقاعد کردن و …)
• چه المان های دیگری در رابطه با موضوع را می دانید؟ (برای مثال بیمار مضطرب یا عصبی بنظر می رسد، زمان زیادی ندارید و …)
• چه اطلاعاتی باید به بیمار بدهید؟ (با اینحال به خاطر داشته باشید؛ این آزمون برای سنجش مهارت های حرفه ای شما نیست)

20 نکته برای آمادگی آزمون PTE (نکات آزمون PTE)

نباید های اسپیکینگ OET

• به اطلاعات داده شده روی کارت نقش اکتفا نکرده و عبارات آنرا بازگو نکنید. بسیاری از این ترکیبات برای یک نقش خاص مناسب نیستند.
• در رابطه با موضوعات غیر مرتبط به نقش صحبت نکنید. تمرکز شما باید بر روی مطالب نوشته شده در کارت نقش باشد.

کارت نقش (role-play card) در آزمون اسپیکینگ OET

داوطلبین قبل از ایفای هر نقش زمان دارند که کاتر نقش را مطالعه کنند. هر دو کارت نقش شبیه هم هستند. بالای کارت اطلاعاتی راجع به مکانی است که مکالمه در آن صورت می گیرد. داوطلب می تواند در صورت نیاز نکاتی را روی کارت بنویسد.

کارت نقش، شرایط و کاری که داوطلب باید انجام دهد را توضیح می دهد. اگر در رابطه با محتوای نقش یا چگونگی اجرای آن سوالی داشتید، می توانید قبل از شروع مکالمه بپرسید.

پاراگراف بالایی شامل اطلاعات پیشینه ای و شرایط بیمار است. مشخص خواهد شد که نقش مقابل شما خود بیمار است یا شخصی از جانب او صحبت می کند (مثلا والدین یا همراه بیمار). نیمه پایینی کارت شامل اطلاعاتی است که برای داوطلب مشخص می کند در چه راستایی به مکالمه بپردازد. هر کارت نقش حدودا 100-150 کلمه دارد.

بخش های آزمون اسپیکینگ OET

1. مکالمه آمادگی (بدون نمره)
   • چهارچوب آزمون توضیح داده می شود.
   • به داوطلب کمک می شود ریلکس باشد.
   • در رابطه با زمینه حرفه ای مورد علاقه، تجربه های کاری گذشته، برنامه آینده و … سوالاتی پرسیده می شود.
2. نقش یکم (نمره دارد)
   • کارت نقش به داوطلب داده می شود.
   • 2-3 دقیقه برای آماده شدن زمان می دهند.
   • پیش از شروع می تواند برای شفاف سازی سوال بپرسد.
   • مکالمه آغاز می شود (حدودا 5 دقیقه)
3. نقش دوم (نمره دارد)
   • مراحل نقش یکم با نقشی متفاوت تکرار می شود.

استفاده از آزمون های تمرین اسپیکینگ OET

• نقش را کپی کنید.
• از یک دوست یا همکار بخواهید نقش مقابل شما را به عنوان بیمار یا همراه آن ایفا کند.
• خودتان نقش کادر درمان را ایفا کنید.
• از دوست یا همکار دیگری بخواهید که مکالمه شما را مشاهده کرده و نسبت به عملکرد شما نظر بدهد.
• اطلاعات روی کارت نقش را با دقت بخوانید.
• شما باید با جزئیات مواردی که در کارت نقش مشخص شده است، با پرسیدن و پاسخ دادن به سوالاتی که توسط بیمار به شما ارائه می شود، برخورد کنید.
• تا جایی که میتوانید خنثی و معمولی صحبت کنید.
• به خاطر داشته باشید، مهم است که نسبت به صلاح بیمار مشتاق باشید و به بیمار یا همراه او اطمینان دهید که درمان ارائه شده کاملا مناسب است.
• توجه کنید که مکالمه بیشتر از 5 دقیقه برای هر نقش طول نکشد.

                           خوشحال خواهیم شد این مقاله را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.​​